ย้อนเวลากลับมาที่เย็นวันหนึ่ง บนทางด่วนบูรพาวิถี ขามุ่งหน้าเข้าสู่กรุงเทพ เป็นเวลาหลังเลิกงานที่ผมกำลังขับรถกลับบ้าน พร้อมกับครุ่นคิดเรื่องทริปในวันหยุดยาว....
ท้องฟ้าเบื้องหน้าที่เคยสาดแสงอาทิตย์มาแยงลูกตาจนต้องหยีตาแทบปิด ณ ที่นี่ และเวลานี้ วันนี้กลับเป็นสีเทาเข้ม ครึ้ม เป็นสัญญาณบอกชัดเจนว่า ประเทศนี้กำลังเข้าสู่ ฤดูฝน......
...
พื้นที่ป่าเขาลำเนาไพร กำลังจะเข้าสู่โหมดเขียวชะอุ่ม ชุ่มฉ่ำอีกครั้ง
พื้นที่เมืองหลวงอย่างกรุงเทพฯ นักสู้ชีวิตทั้งหลายก็ต้องเตรียมตัวรับมือกับปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่พักหลังนี้เกิดขึ้นบ่อยส๊าดดดด....
...
“น้ำขังรอการระบาย”
..
.
“จะว่าไปหน้าฝนแบบนี้ ได้ไปน้ำตก คงจะเห็นอะไรสวยๆ กว่าตอนหน้าร้อนแบบที่คนส่วนใหญ่ชอบไปกัน”
ผมครุ่นคิดกลับไปกลับมา เพื่อหาเหตุผลชักจูงให้ตัวเองหันมาสนใจเที่ยวน้ำตกบ้าง จากที่ปกติเป็นคนที่รู้สึกเฉยๆ กับการเที่ยวน้ำตก
...
และอีกอย่างที่มักจะมาพร้อมกับฤดูฝน....
ซึ่งผมเชื่อว่าทุกคนก็น่าจะคิดเหมือนกัน ก็คือระดับความเหงาที่แมร่งเพิ่มขึ้นมาแทบจะขั้นสุด
จากนั่งมองดูรถวิ่งผ่านไปมา จิบเบียร์เบาๆ ฟังเพลงเพลินๆ เหงากำลังดี
แต่พอมีฝนตกลงมาเท่านั้นแหละ
...
บางที...เจือกมีน้ำตาเล็ดบ้าง ไหลบ้าง!!!! งง อิ๊บหาย ฮ่าๆๆๆ
..
.
.
เกริ่นมาซะขนาดนี้แล้ว ทริปนี้ผมคงไม่ไปคนเดียวแน่ๆ เกิดทะลึ่งเหงาขึ้นมา คิดสั้นโดดน้ำตก ไอ้ตายไม่เท่าไหร่ ถ้าไม่ตายแล้วเจือกเจ็บขึ้นมานี่สิ จะทำไง....ไม่เอาๆๆๆๆ
..
..
..
“แล้วใครจะไปด้วยกันมั๊ยเนี่ยยยยยยยยยย ย ยย ย”
ถูกใจ อยากพูดคุย หรือสอบถาม ชม ด่า หรือจะอะไรก็เอาเหอะ (ยกเว้นชวนทำงานผ่านเน็ตนะ ฮ่าๆๆ) ที่นี่ได้เลย
https://www.facebook.com/gohangaround/
...
..
กลับเข้าเรื่องของเราต่อ
อย่างที่บอกไปตั้งแต่แรกครับ ผมไม่ได้เป็นคนอินกับการเดินป่า หรือไปเที่ยวน้ำตกอะไรเทือกๆ นั้น เพราะหลายครั้งที่ไปก็รู้สึกเหมือนกับว่ามันก็เป็นสเต็ปเดิมๆ คือขับรถไปจอด แล้วเดินฝ่าฝูงหมู่มวลมหายุงเข้าไปที่น้ำตก อากาศชื้นๆ ยืนๆ ดูน้ำตกไหล ดูคนกระโดดน้ำ เสร็จกลับ เป็นแบบนี้ทุกครั้งไป ไม่เห็นจะมีอะไรน่าสนใจ...
...
ผิดกับทะเล...
ที่มีสาวๆ ขาวๆ นวลๆ พริ้วไปพริ้วมา ให้เราได้เดินหิ้วรองเท้า เอาเท้าจุ่มน้ำ มองเส้นขอบฟ้า แถมลมทะเลคอยปะทะให้เสื้อผ้าได้กระพรือเล่น ชิวกว่ากันเยอะ...อย่างเช่นภาพด้านล่างนี้ เป็นต้น!!!
เดี๋ยวนะ...สาวขาวๆ??
อ๋อ... “หาดทรายขาวๆ” บ้าจริงๆ พิมพ์ผิดซะได้ แหะๆ
..
.
แต่ถ้าตัดประเด็นเรื่องชิว ไม่ชิวออกไป แล้วกลับมามองที่ของดีในประเทศเรา นอกจาก แมงป่องทอดที่ถนนข้าวสาร แท็กซี่ที่โบกไปไหนแมร่งก็จะส่งรถอย่างเดียว หรือข่าวที่พาดหัวล่อคนอ่านแบบไม่แคร์เนื้อหาแบบสุดตรีนแล้ว ยังมี “น้ำตกทีลอซู” ที่มีดีกรีเป็นน้ำตกที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ใหญ่เป็นอันดับ 6 ของเอเชีย เป็นของดีอีกอย่าง ที่ผมในฐานะคนไทยจะยอมพลาดไม่ได้ ถึงจะไม่ค่อยชอบเที่ยวแนวนี้ก็เถอะ ไหนๆ ก็ไหนๆละ ไปทั้งทีต้องลำบากหน่อย ถึงจะได้ชื่อว่าไปพิชิต...เดินไปละกัน!!!!!
…
เท่ห์มากกกกก!!!!!
ฮือ....!!!!!
…
จริงๆ ผมไม่มีทางเลือกมากนัก จากการสอบถาม ได้คำตอบว่าถ้าอยากเห็นตอนที่มันสวยที่สุดก็ต้องเป็น “หน้าฝน” น้ำจะเยอะ เยอะแบบที่ว่า มีกี่รูๆ พวกไหลออกมาหมด แต่ถ้าไปหน้าฝนเค้าห้ามรถขึ้น “เดินเท้า” เท่านั้น ปั๊ดโธ่!!!
เอาก็เอาวะ....!!!!!
หยุดยาววันแม่พอดี...เก็บข้าวเก็บของ
ไปเดินป่า...พิชิตทีลอซูกัน!!!!!
คำเตือน
1. กระทู้ยาว ใครอ่านข้ามระวังโดนหลอก อิอิ ส่วนใครไม่ชอบอ่าน...
....
...
.
..
ก็อ่านเถอะนะ อ่านให้หน่อยเถอะ ขอร้องล่ะ อ่านผ่อนวันละนิดก็ได้ ฮ่าๆๆๆๆ
อ้อนวอนนนนนนนนน.....!!
_____________
[CR] เมื่อผมชวนคนแปลกหน้า ออกไปเดินป่า ลุยฝน...พิชิต “ทีลอซู”
ย้อนเวลากลับมาที่เย็นวันหนึ่ง บนทางด่วนบูรพาวิถี ขามุ่งหน้าเข้าสู่กรุงเทพ เป็นเวลาหลังเลิกงานที่ผมกำลังขับรถกลับบ้าน พร้อมกับครุ่นคิดเรื่องทริปในวันหยุดยาว....
ท้องฟ้าเบื้องหน้าที่เคยสาดแสงอาทิตย์มาแยงลูกตาจนต้องหยีตาแทบปิด ณ ที่นี่ และเวลานี้ วันนี้กลับเป็นสีเทาเข้ม ครึ้ม เป็นสัญญาณบอกชัดเจนว่า ประเทศนี้กำลังเข้าสู่ ฤดูฝน......
...
พื้นที่ป่าเขาลำเนาไพร กำลังจะเข้าสู่โหมดเขียวชะอุ่ม ชุ่มฉ่ำอีกครั้ง
พื้นที่เมืองหลวงอย่างกรุงเทพฯ นักสู้ชีวิตทั้งหลายก็ต้องเตรียมตัวรับมือกับปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่พักหลังนี้เกิดขึ้นบ่อยส๊าดดดด....
...
“น้ำขังรอการระบาย”
..
.
“จะว่าไปหน้าฝนแบบนี้ ได้ไปน้ำตก คงจะเห็นอะไรสวยๆ กว่าตอนหน้าร้อนแบบที่คนส่วนใหญ่ชอบไปกัน”
ผมครุ่นคิดกลับไปกลับมา เพื่อหาเหตุผลชักจูงให้ตัวเองหันมาสนใจเที่ยวน้ำตกบ้าง จากที่ปกติเป็นคนที่รู้สึกเฉยๆ กับการเที่ยวน้ำตก
...
และอีกอย่างที่มักจะมาพร้อมกับฤดูฝน....
ซึ่งผมเชื่อว่าทุกคนก็น่าจะคิดเหมือนกัน ก็คือระดับความเหงาที่แมร่งเพิ่มขึ้นมาแทบจะขั้นสุด
จากนั่งมองดูรถวิ่งผ่านไปมา จิบเบียร์เบาๆ ฟังเพลงเพลินๆ เหงากำลังดี
แต่พอมีฝนตกลงมาเท่านั้นแหละ
...
บางที...เจือกมีน้ำตาเล็ดบ้าง ไหลบ้าง!!!! งง อิ๊บหาย ฮ่าๆๆๆ
..
.
.
เกริ่นมาซะขนาดนี้แล้ว ทริปนี้ผมคงไม่ไปคนเดียวแน่ๆ เกิดทะลึ่งเหงาขึ้นมา คิดสั้นโดดน้ำตก ไอ้ตายไม่เท่าไหร่ ถ้าไม่ตายแล้วเจือกเจ็บขึ้นมานี่สิ จะทำไง....ไม่เอาๆๆๆๆ
..
..
..
“แล้วใครจะไปด้วยกันมั๊ยเนี่ยยยยยยยยยย ย ยย ย”
ถูกใจ อยากพูดคุย หรือสอบถาม ชม ด่า หรือจะอะไรก็เอาเหอะ (ยกเว้นชวนทำงานผ่านเน็ตนะ ฮ่าๆๆ) ที่นี่ได้เลย
https://www.facebook.com/gohangaround/
...
..
กลับเข้าเรื่องของเราต่อ
อย่างที่บอกไปตั้งแต่แรกครับ ผมไม่ได้เป็นคนอินกับการเดินป่า หรือไปเที่ยวน้ำตกอะไรเทือกๆ นั้น เพราะหลายครั้งที่ไปก็รู้สึกเหมือนกับว่ามันก็เป็นสเต็ปเดิมๆ คือขับรถไปจอด แล้วเดินฝ่าฝูงหมู่มวลมหายุงเข้าไปที่น้ำตก อากาศชื้นๆ ยืนๆ ดูน้ำตกไหล ดูคนกระโดดน้ำ เสร็จกลับ เป็นแบบนี้ทุกครั้งไป ไม่เห็นจะมีอะไรน่าสนใจ...
...
ผิดกับทะเล...
ที่มีสาวๆ ขาวๆ นวลๆ พริ้วไปพริ้วมา ให้เราได้เดินหิ้วรองเท้า เอาเท้าจุ่มน้ำ มองเส้นขอบฟ้า แถมลมทะเลคอยปะทะให้เสื้อผ้าได้กระพรือเล่น ชิวกว่ากันเยอะ...อย่างเช่นภาพด้านล่างนี้ เป็นต้น!!!
เดี๋ยวนะ...สาวขาวๆ??
อ๋อ... “หาดทรายขาวๆ” บ้าจริงๆ พิมพ์ผิดซะได้ แหะๆ
..
.
แต่ถ้าตัดประเด็นเรื่องชิว ไม่ชิวออกไป แล้วกลับมามองที่ของดีในประเทศเรา นอกจาก แมงป่องทอดที่ถนนข้าวสาร แท็กซี่ที่โบกไปไหนแมร่งก็จะส่งรถอย่างเดียว หรือข่าวที่พาดหัวล่อคนอ่านแบบไม่แคร์เนื้อหาแบบสุดตรีนแล้ว ยังมี “น้ำตกทีลอซู” ที่มีดีกรีเป็นน้ำตกที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ใหญ่เป็นอันดับ 6 ของเอเชีย เป็นของดีอีกอย่าง ที่ผมในฐานะคนไทยจะยอมพลาดไม่ได้ ถึงจะไม่ค่อยชอบเที่ยวแนวนี้ก็เถอะ ไหนๆ ก็ไหนๆละ ไปทั้งทีต้องลำบากหน่อย ถึงจะได้ชื่อว่าไปพิชิต...เดินไปละกัน!!!!!
…
เท่ห์มากกกกก!!!!!
ฮือ....!!!!!
…
จริงๆ ผมไม่มีทางเลือกมากนัก จากการสอบถาม ได้คำตอบว่าถ้าอยากเห็นตอนที่มันสวยที่สุดก็ต้องเป็น “หน้าฝน” น้ำจะเยอะ เยอะแบบที่ว่า มีกี่รูๆ พวกไหลออกมาหมด แต่ถ้าไปหน้าฝนเค้าห้ามรถขึ้น “เดินเท้า” เท่านั้น ปั๊ดโธ่!!!
เอาก็เอาวะ....!!!!!
หยุดยาววันแม่พอดี...เก็บข้าวเก็บของ
ไปเดินป่า...พิชิตทีลอซูกัน!!!!!
คำเตือน
1. กระทู้ยาว ใครอ่านข้ามระวังโดนหลอก อิอิ ส่วนใครไม่ชอบอ่าน...
....
...
.
..
ก็อ่านเถอะนะ อ่านให้หน่อยเถอะ ขอร้องล่ะ อ่านผ่อนวันละนิดก็ได้ ฮ่าๆๆๆๆ
อ้อนวอนนนนนนนนน.....!!
_____________
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น